Bram's liefde voor Afrika
Veel mensen hebben, als ze met vakantie in het buitenland zijn, wel eens een droom om er te blijven. Als het dan ook nog een land is waar behoefte is aan hulp en steun, dan kunnen zomaar eigenschappen als naastenliefde en hulpvaardigheid wakker geschud worden. Je vraagt je dan wellicht af of je zou kunnen blijven om kinderen beter onderwijs te geven en zo de toekomst van zo'n land te verbeteren. Meestal doe je dat niet en ga je weer terug naar je leven in Nederland.
Zo niet Bram. Hij ging naar Senegal op reis en raakte zo verliefd op dat land dat hij na zijn pensioen er elk jaar een paar maanden woont. Dan realiseert hij verbeterprojecten aan scholen. Hij begeleidt het bouwen van watertorens, het leggen van zonnepanelen, het maken van schoolbanken en het verbeteren van lokalen en hij schaft studieboeken aan. En als er behoefte is aan training aan werkloze jongeren, dan organiseert en begeleidt hij dat ook.
Hoe is het gegaan?
Bram heeft Frans gestudeerd en jarenlang Nederlands als tweede taal gegeven aan volwassenen.
Daarna is hij naar Frankrijk verhuisd en hoorde hij bij de eerste mensen, we spreken nu over de jaren 90, die remote gingen werken. Hij vertelt daarover: 'Samen met een collega schreef ik lesboeken voor verschillende uitgevers. We hadden gelukkig wel een computer en moesten, als we iets wilden versturen, inbellen en dan duurde het eindeloos voor je alles had verstuurd. Voor de zekerheid belde je de ontvanger nog even op om aan te kondigen dat er een mail aan kwam. Een heel gedoe, maar het maakte wel mogelijk dat wij in Frankrijk konden wonen en op afstand werken. Heel fijn.'
Terug naar Senegal
Dat heeft hij zo'n zes jaar gedaan en toen ging het weer kriebelen: 'Ik heb altijd veel gereisd, onder andere in Afrika. Ik herinnerde me dat ik Senegal zo'n fijn land vond: mooi, aardige en relaxte mensen. Toen ik er met Michiel, een goede vriend, voor de tweede keer naartoe ging, voelde ik me er meteen weer thuis. Ik dacht toen: hier wil ik wel les gaan geven.
Toen we in het zuiden waren, in de Casamance, raakten we aan de praat met een man die voorzitter was van de ouderraad van een Middelbare School. Die vertelde dat er wel een schoolgebouw was, maar verder eigenlijk helemaal niets: geen electriciteit, stromend water, lesboeken. Dus je kan wel les geven, maar de school heeft er meer aan dat eerst de basis goed is: het gebouw en boeken om uit te leren.Toen we terug waren in Nederland zijn we een inzamelingsactie bij vrienden begonnen en konden we de school helpen.'
Stichting ONG-educatie
Hij richtte samen met die vriend Stichting ONG-educatie op zodat ze makkelijker fondsen konden werven en het ook beter is om vanuit een Stichting te werken. En daarbij is het ook makkelijker 'nee' zeggen tegen mensen die geld nodig hebben voor projecten die je niet ziet zitten.. 'Het past niet in de doelstelling van de Stichting', klinkt beter dan alleen een 'nee'.
Zij vonden het het beste om er ter plekke bij te zijn, als de projecten uitgevoerd worden, zodat zij zelf de werklui aan konden sturen. Uit ervaring weet Bram nu dat je niet met een aannemer als tussenpersoon moet werken, maar direct met de timmerman, elektriciën en loodgieter. Dat bevalt goed. Hij werkt al jaren met vaste mensen die hij volledig vertrouwt. Brams vader was zelf aannemer, dus hij kent die wereld.
De projecten komen vanzelf op ze af. Zij kennen nu zoveel mensen en de mensen kennen hen en de Stichting, dat zij keuze genoeg hebben. Uit ervaring weet Bram welke scholen geschikt zijn om te helpen, en welke niet. Omdat hij vier maanden per jaar in Senegal woont, heeft hij tijd om de scholen te bezoeken, te beoordelen of ze geschikt zijn, offerte's op te vragen en informatie te verzamelen waarmee hij een aanvraag tot financiering kan doen bij fondsen in Nederland.
Succesvolle projecten
Eén van de projecten is extra succesvol omdat er, nadat er bij de school watertorens en pomp en put zijn aangelegd, de school ook groenten is gaan verbouwen in de moestuinen die de leerlingen bijhouden. Nu is er een idee om een schoolkantine te bouwen waarin ze maaltijden aan de leerlingen kunnen aanbieden met de producten uit de tuinen. Ook hebben ze een bananenplantage aangelegd. Zo kan de school in de toekomst wellicht selfsupporting worden.
Een ander project waar Bram bij betrokken is, is een programma om jonge werkloze jongeren te helpen met empowerment, ondernemerschap en marketing om zo hun eigen bedrijfje te beginnen. Van de 100 jongeren die aan het programma hebben deelgenomen heeft bijna iedereen werk gevonden. Dat is een heel mooi resultaat.
Bram: 'Daar doe ik het voor. Mijn motivatie is dat ik iets nuttigs wil doen, niet achter de geraniums wil zitten maar mezelf wil uitdagen en uit mijn comfort-zone wil treden. Het is uitdagend; soms moet je met teleurstellingen dealen, dan weer moet je concessies doen en dan weer kom je voor een leuke verrassing te staan. Het houdt je levend en creatief, flexibel en jong van geest. Ik vind het heerlijk en dat het ook nog eens is in Senegal, een land waar ik dol op ben, is mooi meegenomen!'
Reacties
Een reactie posten