Jannes - Een Nieuw Leven in de Duinen - Tuin, Bunkers en Historie

Na een lange carrière als dermatoloog heeft Jannes zijn passie gevonden in de duinen, waar hij al ruim 40 jaar woont en geniet van het buitenleven. In zijn vrije tijd is hij vooral te vinden in zijn tuin. En niet zomaar een tuin! Naast zijn huis heeft hij een flinke moestuin aangelegd, die in eerste instantie deels op de grond van zijn buurman lag, uiteraard met toestemming van de laatste. Toen de buurman hem een stuk grond ter verkoop aanbod dat dat gedeelte van zijn moestuin kon omvatten, waren ze het gauw eens over prijs en kwamen ze uit op een lap bosgrond van ruim 5 hectare.

Met dat nieuwe stuk grond kwam ook een bijzondere uitdaging. Jannes wilde het gebied onder de Natuurschoonwet laten vallen, wat hem niet allen plichten gaf, maar ook een aantal voordelen bood, in de vorm subsidies en minder belasting. Dat betekent wel dat hij 25 jaar lang de natuur moet onderhouden, wat hij met enthousiasme oppakte. Zo moet hij oude bomen kappen die gevaarlijk staan, nieuwe bomen planten, en het terrein netjes houden. Het is een flinke klus, maar Jannes houdt van het werk buiten en ziet het als een mooie reden om lekker bezig te blijven.

Maar de echte verrassing kwam, toen hij ontdekte dat zijn nieuwe stuk grond niet alleen natuurlijk schoon, maar ook historisch rijk is. Over het terrein loopt namelijk een oude lindenlaan, een eeuwenoude route die vroeger werd gebruikt om kisten en rouwenden naar een Joodse begraafplaats in Overveen te begeleiden. Rond 1800 had een groep jonge Joden zich van de Joodse Gemeenschap in Amsterdam afgesplitst, op zoek naar meer vrijheid en gelijkheid. Ze legden een eigen begraafplaats aan in de duinen, en de lindenlaan werd de route voor koetsen die de kisten vanaf het water naar hun laatste rustplaats brachten.
De lindenlaan was hun plechtige weg naar de rustplaats in de duinen, een fascinerende geschiedenis die nog altijd in het landschap is te zien.

En alsof dat niet bijzonder genoeg was, bleek er nog meer verborgen te liggen. Acht jaar geleden zag Jannes al eens mannen over het terrein lopen met stokken waarmee ze in de grond prikten. Dit bleken "bunkerwatchers" te zijn: mensen die oude bunkers opsporen. En jawel, op zijn terrein lagen drie ondergrondse bunkers (eigenlijk zijn het schuilkelders) uit de Tweede Wereldoorlog, behorende bij de Atlantic Wall en gebouwd in opdracht van de Duitsers als schuilplaats bij bombardementen van de geallieerden. Ze zijn uiteindelijk niet gebruikt en zijn na de oorlog dichtgegooid met puin. De bunkers waren door de jaren heen bedekt met een laag zand en begroeiing.
Twee waren er nog “maagd” die waren nog niet geopend. Een was al geopend door een weer dichtgegooid gat in de grond.

Samen met zijn zonen besloot Jannes de bunkers uit te graven en te verkennen. Nu besteden ze er een dag per week aan, waarbij ze steenbrokken opruimen die in 1946 in de ingangen van de bunkers zijn gegooid. En die steenbrokken komen goed van pas, want Jannes gebruikt ze om een muur achter zijn moestuin te bouwen.

De bunkers zelf zijn behoorlijk indrukwekkend: bakstenen bouwwerken met ronde gewelven en zes ingangen per bunker. Jannes en zijn zonen hebben allerlei plannen voor deze ruimtes. Misschien maken ze er een timmerwerkplaats van waar kinderen kunnen leren timmeren of hutten bouwen, of vinden ze er een andere creatieve bestemming voor. Een oesterzwammenkweker was zelfs geïnteresseerd, al bleken de bunkers net iets te klein voor paddenstoelteelt op professionele schaal. Het lijkt echter een prima plek voor een showroom: een mushroom, maar dan moet er ook stroom en verlichting zijn.

Jannes’ tuin- en bunkerproject houden hem lekker bezig. Daarnaast is hij nog steeds actief in zijn vakgebied en heeft hij geleerd hoe belangrijk het is om al vóór je pensioen actief te blijven in je netwerk als je na je werkende leven nog wat wil blijven bijdragen. Door lid te worden van een paar clubs in zijn dorp is zijn sociale kring behoorlijk uitgebreid: “Vroeger kende ik bijna niemand hier, nu heb ik er wel honderd nieuwe vrienden en kennissen bij.”

Voor Jannes is er altijd iets nieuws te ontdekken. Tussen de tuin, de bunkers en het dorp is hij lekker bezig en verveelt hij zich geen moment.