Margaretha begon een dierenopvang in Griekenland

Na een carrière in de gezondheidszorg besloot Margaretha haar tweede passie na te streven: het redden van dieren, vooral degenen die aan hun lot werden overgelaten op de straten van Griekenland.
Ze zegt daar zelf over: 'Verzorgen zit in mijn DNA, eerst werkte ik vele jaren met plezier als verpleegster, na mijn pensioen heb ik mij het lot van verlaten dieren aangetrokken.'

Griekenland is altijd haar favoriete vakantieland geweest. Daar kon ze heerlijk bijkomen van haar zware baan in Duitsland: ze werkte als verpleegster in een groot ziekenhuis in Keulen. Op deze vakanties in Griekenland, werd ze geconfronteerd met het hartverscheurende beeld van magere zwerfhonden en -katten die wanhopig zochten naar voedsel tussen het afval. Dit liet een diepe indruk op haar achter, en ze kon niet langer de andere kant op kijken. Het was tijd om een verschil te maken.

Na haar pensionering zette Margaretha haar plan in actie. Ze begon te zoeken naar een geschikte plek, een toevluchtsoord waar ze haar liefde voor dieren kon vormgeven. Omdat ze Kreta zo'n fijne plek vond, begon ze daar met haar zoektocht. Ze had geluk, want na een paar maanden ontdekte ze een vervallen boerderij. Papierwerk en enig gedoe later werd het pand haar eigendom. Ondanks de bouwval, ging Margaretha er meteen wonen, eerst in een tent op haar terrein, vastbesloten om het om te toveren tot een veilige haven voor honden en katten in nood.

De eerste zomer nodigde Margaretha zoveel mogelijk vrienden uit om haar te helpen opknappen: eerst het huis en daarna werd de schuur omgebouwd tot een comfortabele plek voor de dieren. Al gauw raakte het vol met honden en katten. Margaretha, met haar ervaring in de verpleging, nam de rol van dierenverzorger op zich. Ze bevrijdde hen van teken, verzorgde wonden en herstelde hun gezondheid met speciale voeding. Omdat ze dit werk niet alleen aankon, zocht en vond ze vrijwilligers die bereid waren om naar Kreta te reizen en haar te helpen bij het runnen van haar honden- en kattenopvang.

Margaretha ging verder dan alleen zorgen voor de dieren; ze wilde hen ook een kans geven op een beter leven. Ze onderzocht de mogelijkheden om de dieren ter adoptie aan te bieden in Duitsland. Daarvoor moest ze wel een uitgebreide procedure volgen en daarna moest ze de reis organiseren, maar uiteindelijk lukte het en kon ze zorgen dat dieren een thuis kregen bij hun nieuwe baasjes in Duitsland. In Griekenland selecteerde ze de honden en katten zorgvuldig op sociaal gedrag naar mens en dier, en alle dieren ondergingen een grondige gezondheidscontrole, inclusief chips, vaccinaties, ontvlooiing, ontworming en ziektestests.
Eenmaal in Duitsland vonden ze hun weg naar gastgezinnen of werden ze direct geplaatst. Het werk van Margaretha overbrugde niet alleen de afstand tussen landen, maar ook tussen harten.

Haar boodschap is: 'Soms moet je een stap zetten, ook al weet je nog niet precies waar dat toe leidt.
In mijn geval volgde ik mijn hart naar Kreta, en daar vond ik mijn huis en mijn roeping”.

Zo zie je dat Margaretha's droom om een positieve verandering teweeg te brengen in het leven van degenen die geen stem hebben, zo'n impact kan hebben. Ze heeft niet alleen een toevluchtsoord gecreëerd, maar ook een brug gebouwd tussen twee landen, waardoor dieren een kans krijgen op een liefdevol thuis. Haar nalatenschap is niet alleen het gerenoveerde huis op Kreta, maar ook de talloze staarten die nu kwispelen van geluk in nieuwe gezinnen in Duitsland.