Een Oegandese Orthopedische Technicus werd een Getalenteerde Timmerman

Het leuke is dat je overal ter wereld inspirerende verhalen vindt van mensen die na hun pensioen iets anders zijn gaan doen. 

En het verhaal van John Paul, een voormalige orthopedische technicus uit Oeganda, is hier een prachtig voorbeeld van. Na 41 jaar trouwe dienst in een ziekenhuis ging John Paul met pensioen. In eerste instantie verveelde hij zich, maar al snel ontdekte hij een nieuwe passie: timmeren.

John Paul's reis begon vele jaren geleden in een klein dorpje in Oeganda. Als kind keek hij vol bewondering naar zijn vader, die een getalenteerde timmerman was. Hij herinnerde zich nog levendig hoe hij als klein jongetje zijn vader zag werken, de geur van vers geschaafd hout en het geluid van hamerslagen die de lucht vulden. Het waren herinneringen die hem altijd bij zouden blijven.
Na zijn opleiding tot orthopedische technicus vond John Paul werk in een ziekenhuis in Mbale. Dat ligt in het oosten van Oeganda, zo'n drie uur rijden vanaf de hoofdstad.
Dat heeft hij 41 jaar gedaan waarin hij honderden mensen heeft geholpen met allerlei orthopedische hulpmiddelen, waaronder protheses.
Met deze baan kon hij zijn gezin goed onderhouden en al zijn zes kinderen hebben een opleiding kunnen doen en werken nu. Hij is daar erg trots op en met recht. In Oeganda is het namelijk niet zo vanzelfsprekend dat je een baan vindt. Er heerst een hoge werkloosheid.
Meer dan twee derde van de Oegandese bevolking is onder de 35 jaar. Van deze jonge mensen heeft 70 procent (te) weinig of geen werk.
John Paul kon zijn kinderen dus wel een opleiding geven en heeft zelf ook veel jongeren opgeleid tot orthopedisch technicus.

Toen er in 2020 Covid uitbrak, is John Paul met pensioen gegaan. Hij verveelde zich eerst rot, en ging eens goed nadenken over hoe hij zijn tijd kon besteden.
Hij miste het gevoel van voldoening dat zijn werk in het ziekenhuis hem had gegeven. Maar toen begon hij na te denken over zijn jeugdherinneringen aan het timmerwerk van zijn vader, en er ontwaakte iets in hem. Hij besloot om zijn passie voor timmeren nieuw leven in te blazen.
Zo gezegd zo gedaan. Hij maakte achter zijn huis een eenvoudige werkplaats waarin hij begon met eenvoudige projecten, zoals het repareren van meubels en het maken van houten speelgoed voor zijn kleinkinderen. Eerst voor zijn familie, maar toen bleek dat hij echt mooie en handige dingen maakte, kwamen al gauw de buren ook langs. Hij timmerde ook planken en handige rekken voor in de keuken bijvoorbeeld, en maakte stoelen, tafels en banken voor binnen en buiten. Hij zegt erover: 'Ik wil graag iets voor de gemeenschap doen, dus als er iemand is, die iets nodig heeft, of verbeteringen wil in zijn of haar huis, dan help ik graag. De mensen betalen mijn materiaal, maar ik krijg ook vaak hout dat over is van houtzagerijen en ik recycle hout. Dus zo blijft het betaalbaar, ook voor mensen die het niet breed hebben'.
Zijn werk werd al snel erkend en gewaardeerd in de hele regio. John Paul begon daarna ook met het geven van gratis workshops aan jongeren in het dorp, die zijn liefde voor timmeren deelden en graag van zijn kennis wilden leren. Hij geloofde dat hij zijn ervaring moest doorgeven aan de volgende generatie.

Het liefst zou hij een professionele timmerwerkplaats oprichten waar hij deze jongeren zou kunnen opleiden. Immers, er zijn ook hier veel jongeren die zonder werk zitten.
Analfabetisme en een gebrek aan praktische, marktgerichte opleidingen zijn hiervoor twee belangrijke oorzaken.
John Paul: 'Ik heb zoveel kennis en ervaring, niet alleen met timmerwerk, maar ook met het maken van orthopedische hulpmiddelen, dat ik heel graag die kennis zou overbrengen op jonge mensen zodat ze meer bestaanszekerheid hebben. Een praktische opleiding is net als In Europa, een goede basis om je brood mee te verdienen. Ze kunnen voor een baas gaan werken, want goede geschoolde timmermannen/-vrouwen zijn erg gezocht, maar Ik zou ze ook graag willen leren hoe ze hun eigen bedrijf kunnen opzetten als ze dat willen'.

Het verhaal van John Paul is een inspiratie voor ons allen. Het herinnert ons eraan dat het nooit te laat is om een nieuwe passie te ontdekken en je talenten in te zetten voor het welzijn van anderen. John Paul, de voormalige orthopedische technicus, heeft bewezen dat het niet uitmaakt hoe oud je bent - als je eenmaal je hart volgt, kun je de wereld om je heen veranderen. Hij blijft een bron van inspiratie voor zijn gemeenschap en een voorbeeld van wat een gepassioneerde en toegewijde persoon kan bereiken, zelfs na zijn pensionering.