David op de bres voor de aarde

Toen David Smythe met vervroegd pensioen moest op zijn 51ste in 1998, omdat zijn vakgroep werd opgeheven, hij was hoogleraar Geofysica op de universiteit van Glasgow,  baalde hij wel. Maar nu zegt hij: 'Het is het beste dat me is overkomen.'
Hij kon namelijk van dat moment af, zelf bepalen waar hij zich mee bezig zou gaan houden en had een goed pensioen en geen gezin, dus hoefde hij zich geen zorgen om de financiën te maken.

Tijdens zijn hoogleraarschap had hij onderzoek gedaan met dezelfde technieken als die gebruikt worden bij onder meer de zoektocht naar olie en gas. Na zijn pensionering werkte hij eerst af en toe voor kleine oliemaatschappijen om te onderzoeken waar gas en olie gewonnen kon worden. Hij werkte onder meer als adviseur en expert in India.
Maar hij stopte daarmee in 2011 omdat hij besefte dat de zoektocht naar nieuwe olie- en gasbronnen niet strookte met zijn zorgen over de klimaatverandering.

Toen hij werd benaderd door een paar mensen die vochten tegen bedrijven die licenties aanvroegen om schaliegas te gaan winnen, gaf hij meteen zijn medewerking. Die gaswinning doe je door fracking. Fracking is een manier om schaliegas (of schalie-olie) uit diepe ondergronden vrij te maken.
Maar er zijn nadelen: doordat er chemicaliën in de brosse steenlaag worden gepompt, blijven er resten achter in de gesteentelagen. Dit zorgt weer voor vervuiling van het gesteente en die chemicaliën kunnen weer in het drinkwater terechtkomen.
Bovendien is het risico op aardbevingen groter.
De anti-frackers wilden op wetenschappelijke gronden kunnen aantonen dat die gas- of oliewinning schadelijk is en dat die verboden moet worden. Ze hadden daarvoor rapporten en analyses van experts nodig. Vandaar de vraag aan David of hij daarin wilde duiken.

In 2012 kwam er een plan om te gaan boren naar petroleum in Balcombe, een plaats in Surrey. Er kwam veel protest tegen van de inwoners maar ook van anti-fracking groepen. Deze anti-fracking groepen vroegen David om een rapport te schrijven waarin op wetenschappelijke gronden aangetoond kon worden dat fracking slecht zou zijn. Dan zou de Environment Agency een negatief advies kunnen uitbrengen. Helaas bleek deze laatste niet onpartijdig te zijn en gaf toch goedkeuring.
David: 'Dus in het begin waren we niet zo succesvol met de rapporten en analyses, het ging toen vooral dat de anti-fracking demonstranten morele ondersteuning te geven. Je had vooral te maken met cowboys: bedrijven die gingen boren zonder veel kennis van zaken, het allemaal slechter maakten en dan weer verdwenen. Heel frustrerend.'

Maar de aanhouder wint: zeven jaar later wonnen de anti-fracking demonstranten de strijd: door steeds tot fysieke blokkades van de plekken waar gewonnen zou moeten worden op te roepen en door het voeren van rechtszaken. Rapporten en analyses van David ondersteunden dit protest.
Sinds 2019 is fracking verboden ook omdat het economisch niet rendabel is.

Ook daarna blijft David actief en zet hij zijn know-how in voor de toekomst van onze planeet.
Twee jaar geleden werd hij benaderd door mensen van Extinction Rebellion (XR). Ze wilden een ludieke actie organiseren tijdens een belangrijke optocht: de Lord Mayor's Show in Londen waar allerlei gildes, bedrijven en goede doelen aan mee doen.
XR wilde ook aan de optocht meedoen en heeft toen een fake Physical Society in het leven geroepen met website en ze vroegen aan David of hij President van die Society wilde zijn. De Physical Society bestond als een echte instelling vanaf de negentiende eeuw tot ongeveer 1960. De webpagina van de nieuw leven ingeblazen vereniging, met echte mensen als functionarissen en een lijst met echte wetenschappelijke publicaties, zag er zeer overtuigend uit, en dankzij die verzonnen Society kregen ze toestemming om mee te doen met een praalwagen. Vlak voor het Shell gebouw sprongen er twaalf XR rebellen uit in witte kleren en met banners om aandacht te vragen voor de klimaatverandering.

David is niet bang om rechtszaken te voeren: toen hij een bekende naam werd in de kringen van anti-frackers, werd opeens zijn toegang tot de bibliotheek van de Universiteit van Glasgow ingehouden en mocht hij die niet meer betreden en zijn toegang tot het bibliotheek-systeem (essentieel voor zijn onderzoek) werd ingetrokken. Hij had een paar invloedrijke vijanden binnen de universiteit. Veel oliemaatschappijen hebben een dikke vinger in de pap die zich ook uitstrekt tot aan de Universiteit. Hij is toen een rechtszaak tegen de Universiteit begonnen en heeft in drie dagen het gehele bedrag voor twee goede advocaten bij elkaar gekregen met CrowdJustice crowdfunding en zijn zaak gewonnen. De universiteit moest vervolgens zijn rechten herstellen.

David is nog steeds een luis in de pels op verschillende gebieden, onder meer bij kernongevallen.heeft leuke vrienden gemaakt die ook in actie zijn gekomen tegen fracking en zoals hij zelf zegt: 'ik wil het juiste doen en mijn kennis en expertise inzetten voor een betere wereld.'
Dat doet hij met verve!